Het vorige blog eindigde op vrijdag en ik gaf aan dat alles klaar was voor de grote dag. Toch liep de vrijdagavond anders dan verwacht. Na het eten bleken er problemen met onze portofoons. Deze kregen geen 4G verbinding. Denk je dat alles klaar is voor de dag, helaas toch niet. Uiteindelijk zijn we druk bezig geweest tot half één in de nacht. Maar met hulp van de leverancier werkte de portofoons. Nu konden we echt naar bed en uitrusten voor de dag morgen.
D-Day – zaterdagmorgen
D-Day brak al vroeg aan omdat we om 5.30 werden gewekt door harde muziek vanuit het dorp. Geen probleem, dan gaan we vol
op aan de slag. Rond 6.30 uur zijn we terug in Village Dupart waar de eerste deelnemers zich verzamelen om vroeg te starten. Deze deelnemers gaan maar liefst 2 of 3x de berg op. Ze worden dan ook de malloten of de meesters genoemd. Op Village is het al lekker druk en de sfeer zit er goed in. Iedereen is ook al weer druk in de weer. De pendeldiensten hoeven nog niet te rijden dus gaan we eerst even ontbijten om daarna wat andere klusjes op te pakken. Stilzitten is er niet bij, altijd wat te doen. Als de feestband DuBent arriveert is het feest compleet. Steeds meer deelnemers verzamelen zich en ook het meegekomen publiek is natuurlijk van de partij. Onder ons stijgt een gezonde spanning en wij hebben er heel veel zin in.
Rond 8.30 nog even teamoverleg om vervolgens om 9.30 uur te starten met rijden. Mijn eerste opdracht is om na de massastart leden van DuBent naar boven te brengen. Ik kan de massastart dus meemaken. Iedereen die dan 1x de berg op gaat fietsen start dan samen met de patiënt die meefietst. Een indrukwekkend en mooi moment of zo als wij dat binnen de vrijwilligers noemen een zonnebril moment. Kort gezegd: zonnebril op om even aan te geven dat het moeilijk is en er wat tranen vloeien. Met de zonnebril geef je dit teken en iedere andere vrijwilliger begrijpt dit. Een bijzondere manier van communiceren waarbij iedereen klaar staat om elkaar te ondersteunen. Om 10.30 uur is zover en is de massastart met Marieke, Chris, Bram en andere voorop. Natuurlijk staan ook Rene Froger en Thomas Acda vooraan.
Drukte bij de start
De start is weer indrukwekkend. Na de start vertrekken direct de Wens Ambulances met sirene om gevolgd te worden door de eerste fietsers. Wat een mooi moment blijft dit. Het is eigenlijk niet te beschrijven zo mooi. Hier hebben we de afgelopen dagen keihard voor gewerkt en nu is het zover. Iedereen komt even bij en herpakt zich snel om hun taak weer op te pakken. Snel zoek ik de band bij elkaar en gaan we op pad naar boven. Ik kom er al snel achter dat het ontzettend druk is op de berg. Met ruim 3.000 fietsers is er heel veel verkeer op de berg. Pendelen wordt vandaag nog een hele uitdaging. Dat is al snel duidelijk.
De band is na een lange langzame rit eindelijk op de berg, niet op de top, maar halverwege. Ik overleg en besluit dat ik zal blijven rijden tussen halverwege en de top. Andere busjes zullen dan Village halverwege doen. Onze gasten moeten dus 1x overstappen om de top te bereiken. Het is net de NS. Het kan nooit in 1x en ze zijn nooit op tijd. Gelukkig hadden wij geen dienstregeling en konden we dus nooit te laat komen. Dat was maar goed ook, want wat was het druk op de berg. Niet alleen fietsers, maar ook heel veel auto’s die parkeerden waar het eigenlijk niet kon. Hierdoor konden wij er nauwelijks door en hadden de bussen het heel zwaar. De koppelingsplaten waren goed te ruiken.
Goed we laten ons niet kisten en gingen ervoor. De stroom met passagiers komt op gang en we rijden zo goed als het gaat iedereen naar boven. Op de berg is het mooi om alle deelnemers te zien. Iedereen zoekt naar het juiste ritme en hoe verder we komen hoe moeilijker de gezichten staan. De wandelaars zijn al even onderweg. Je komt gezellig kletsende groepje tegen, maar ook veel mensen alleen diep in gedachte zijn bij hun geliefde, verloren aan deze vreselijke ziekte. Het is warm op de berg dus is er veel vraag naar het water wat wij bij ons hebben. Tijdens het rijden letten we op de deelnemers en aanwijzingen van onze motoren. Gelukkig gaat het allemaal goed.
André en Marieke
Ik heb de ritten niet geteld, maar alle ritten waren mooi en iedereen heeft zijn persoonlijke verhaal en redenen om mee te doen. Een voor mij speciale rit was die met team Marieke. Marieke heeft ALS en haar verhaal grijpt mij keer op keer. Net afgestudeerd Arts en ze krijgt te horen dat ze ALS heeft. Haar man Andre ken ik vanuit mijn werk en we werken samen voor de Tour du ALS om alle verbindingen te regelen. Super fijn dat ik de support van Marieke naar boven mag brengen. Als we bijna boven zijn zien we Marieke. Er was geen tijd meer om uit te stappen dus hup met het busje mee over de finishlijn. Mag eigenlijk niet, maar voor patiënten vergeten we wel eens een regel.
André vraagt mij of ik kan wachten zodat we Marieke met de bus naar beneden kunnen brengen. Natuurlijk wacht ik. De rit met Marieke is heel gezellig. De grappen en humor komen van de achterbank. Daar zit Thomas Acda en we lachen ons gek. Beneden brengen we samen Marieke over de finish. Ik ga zonder passagiers weer naar boven en dat geeft mij even de gelegenheid om bij te komen. Deze rit maakt erg veel indruk. Lieve Marieke en André ik wens jullie nog een hoop mooie momenten als deze en tot 2022. Ik ben graag weer jullie pendeldienst.
Het is zo druk dat we geen tijd hebben om te eten. Terwijl ik zonder mensen naar boven rijd, zoek ik mijn broodjes is de lunchtas en eet ze al rijdende op. Boven op de top worden de rijen steeds langer. Mensen zijn vanwege het mooie weer lang boven gebleven. We rijden ons suf en tegen 18.00 is iedereen weer beneden. Voor ons een heel belangrijk moment van ontlading. Uitgeput beseffen we dat er geen ongelukken zijn gebeurd en niemand schade heeft opgelopen. We gaan even zitten, drinken wat en storten ons dan in het feest.
Thomas en René en 1,2 miljoen Euro
Thomas Acda en René Froger zingen een lied special gemaakt voor die draak van een berg waarna de check wordt overhandigd. Het opgehaalde bedrag overtreft alle verwachtingen, bijna 1,2 miljoen euro. Het overtreft ieders verwachting. Wat een ontlading bij iedereen. Zo goed gedaan van al die deelnemers. Het feest is kort vanwege Corona maatregelen, maar om 20.00 start ons feestje en hebben we een heerlijke bbq verzorgt door de ROC leerlingen. Het is weer heerlijk.
The day after
Terug op de camping praten we nog lang na. Iedereen zit vol indrukken en heeft zijn eigen verhaal. De dag na D-Day is een dag van opruimen. Vele handen maken licht werk en we helpen natuurlijk volop mee. Ik ga al het afval afvoeren, even iets heel anders om te doen. Daarna brengen we de bussen terug naar Avignon. In de middag plannen we de terugreis voor en ruimen we de tenten alvast op. Dan hebben we zelf ook nog even tijd om naar de top van de berg gaan. Het is nu rustig op de top en we genieten van het mooie weer en het adembenemende uitzicht. De avond brengen we door bij het productiehuis van de organisatie. We genieten van het zwembad en van een heerlijke bbq met een aantal overgebleven vrijwilligers. Het was een heerlijke avond na een super mooi evenement.
Terug naar huis
Vandaag is het maandag en hebben we nog 650 kilometer te gaan tot huis. Ik heb nu hulp van Geert die het eerste stuk rijdt. Ik pak het stuur straks over om naar het resterende stuk naar huis te rijden. Fijn om weer huiswaarts te keren om mijn vrouw, kinderen en trouwe viervoeter weer te omarmen. Nog even doorrijden.
Bedankt
Ik wil Lemontree heel erg bedanken dat ik dit weer mocht doen. Tony, Sjoerd bedankt dat dit weer mogelijk was. Collega’s bedankt voor jullie support en mooie berichten in mijn mail en op mijn socials. Elke bedankt dat je alles thuis hebt weten te regelen. Met 3 kids en viervoeter Flip een ware topsport. Ook wil ik Iedereen bedanken die heeft gedoneerd. Met jullie bijdrage hopen we heel snel de puzzel op te kunnen lossen en ALS de wereld uit te trappen.
Tot volgend jaar?
Tenslotte 9 juni 2022 is de 10e editie van de Tour du ALS. Een jubileumeditie. Ik zou het supertof vinden om daar te staan met een team van mensen namens Lemontree. Dus medewerkers, relaties en klanten: de eerste fietser hebben we al! Wie durft lopend, fietsend of met de E-Bike?
Bedankt voor jullie support
Matthijs de Grood
